Monopoli 3

Monopoli 3

Graag post ik nog wat foto’s van Alberobello, de Trullistad. In het vorige blog kwam deze plek er wat bekaaid van af.

Het weer en de omgeving bij Monopoli zijn zo aangenaam dat we het er inmiddels al bijna een week uithouden. Een paar dagen geleden is onze zoon weer vertrokken vanaf vliegveld Bari, en is ook veilig weer geland in NL. Wij rekken ons verblijf nog wat en maken een trip naar Matera. Deze stad stond nog op ons lijstje.

Matera bestaat uit twee delen. Het nieuwe deel ligt op de vlakte en is een redelijk moderne stad. Het oude deel, en daar komen we voor, bestaat uit woningen die gedeeltelijk in de steile rotswand van de Gravina kloof zijn uitgehakt. Al sinds de prehistorie wonen hier mensen in holwoningen, samen met hun beesten. Nog in de jaren ‘50 van de vorige eeuw leefden mens en dier hier samen in grotten zonder stromend water en elektriciteit.Door gebrekkige hygiëne braken er regelmatig ziektes uit zoals cholera, totdat de regering besloot de grotbewoning te verbieden. De rotshuizen raakten in verval totdat er werd begonnen met restauraties. Nu kan men er logeren in een B[e-38]B of hotel, onder onvergelijkbaar luxere omstandigheden dan vroeger. De aanblik van de huizen is fascinerend, als je 20 meter doorloopt en weer rondkijkt is het uitzicht weer totaal anders. Ook kerken zijn in de rotsen uitgehakt en voorzien van Byzantijns ogende fresco’s. Veel is vernield in de vervaljaren, tegenwoordig worden ze streng bewaakt. De aan Petrus en Paulus gewijde Chiesa di San Pietra Caveoso is ook ooit als rotskerk begonnen maar in de 18e eeuw drastisch uitgebouwd.

Matera is vaak gebruikt als filmdecor, zowel voor James Bond (deels ook opgenomen in Gravina waar we al eerder waren) als voor ‘the Passion of the Christ’.

Het wordt langzamerhand tijd Puglia te verlaten. We hadden deze provincie van Italië als reisdoel en we hebben er veel van gezien. Prachtige steden en dorpen langs de kust en een paar bijzonder interessante plaatsen in het binnenland. Het glooiende landschap. vonden wij niet overal boeiend, met uitzondering van de Trullistreek. Verder zijn er twee dingen die in dit gebied opvallen.

Allereerst heeft heel zuid Italië een probleem met zwerfafval. Iedere parkeerplaats langs de lange SS16 lijkt wel een stortplaats. Soms wordt de boel bij elkaar gehouden door een net van fel oranje plastic, alsof het een uitnodiging is om er nog maar wat bij te mikken. Ook de bermen van binnenwegen zijn bezaaid met petflessen en ander uit auto’s gegooide troep. In de steden gaat het goed, daar is alles netjes en wordt afval keurig gescheiden. Zelfs in de avonduren zagen we daar gemeentewerkers de afvalbakken legen.

Een ander probleem heeft Puglia met de olijventeelt. Er staan in deze streek meer dan 60 miljoen olijfbomen, sommige al eeuwen oud. Olijfolie is dan ook een belangrijke bron van inkomsten. Helaas woedt er sinds een jaar of tien de Xylella bacterie die al enkele miljoenen bomen heeft gedood. De bacterie verhindert de opname van water zodat de bomen verdrogen. Voor het eerst zag men dit gebeuren in de buurt van Gallipolli. Daar zagen we dan ook enorme velden met dode olijfbomen, een naargeestig gezicht. Door allerlei oorzaken is de bestrijding van de bacterie veel te laat begonnen, men gaf elkaar de schuld en er waren allerlei complottheorieën. Al met al een drama. Maar we zagen ook nieuwe aanplant en velden waar zo te zien dode bomen werden gerooid om er iets anders te verbouwen. Misschien is dat een goed idee om zo de monocultuur wat te onderbreken.

Morgen steken we over naar de westkust en hopen we een plek te vinden in de buurt van Napels. Een stukje naar het noorden. Vandaag wordt het in Puglia zo’n 28 graden, we zullen langzamerhand moet wennen aan iets lagere temperaturen.