Milaan

Een mooie rit is het, noordwaarts door Toscane, waar de herfst de bossen begint te kleuren. En daarna de vlakte van Emilia Romagna tot aan Milaan waar het steeds natter en mistiger wordt. We vinden een plek op de kletsnatte stads camping van deze stad. Verbazend hoeveel medekampeerders nog onderweg zijn in deze tijd van het jaar, tegen de avond komen steeds meer camperaars, caravanners en zelfs tentkampeerders binnen.

De volgende morgen gaan we tegen twaalven richting binnenstad waar het erg druk is vanwege de regen en een staking in het o.v. Ik pas me aan en rijd als een Milanees, de enige manier om vooruit te komen. Claxonneren moet je beschouwen als een gemoedelijk communicatiemiddel begrijp ik.

De twaalf kilometer plus het zoeken naar een parkeerplek/ garage kost zeker een uur. Maar het lukt en we vinden ook de Pinacoteca Brera in de gelijknamige wijk. De zoektocht naar het werk van Piero della Francesca, want daar komen we voor, levert een mooie bijvangst op van talloze schilderwerken uit de 14e t/m de 19e eeuw waaronder een Rembrandt, een Carvaggio en een laatste Avondmaal van Rubens.

Het schilderij van Piero is een zogenaamde Sacra Conversatione, hoewel de figuren op het schilderij zo te zien er het zwijgen toe doen. Opdrachtgever was Frederico III van Montfeltro, die door Piero knielend en in wapenrusting is afgebeeld. De andere figuren rond Maria met kind zijn 4 engelen en enkele heiligen, o.a. Johannes de Doper, Franciscus en Andreas. Het schilderij is vol symboliek, waarbij het toch ook wel aan de kijker wordt overgelaten welke symbolen hij wil ontdekken. In elk geval is het boeiend om verschillende beschrijvingen van het werk te lezen. Ook het museum zelf geeft een interpretatie op een bordje.

Als we buiten komen schijnt de zon. We eten een pizza op een terras en scharrelen wat door de straten en de prachtige Galleria V. Emmanuel II. De artikelen in de etalages hier zijn niet geprijsd en dat zegt ons genoeg. De Duomo staat er schitterend bij. We beperken ons tot de gevel deze keer, waarop heel wat ‘boeken der leken’ te bewonderen zijn. Hierbij moeten we het laten, we komen terug…. Morgen reizen we verder.