Montecchio 3

In 1997 werd de stad Assisi en wijde omgeving getroffen door een aardbeving. Elf mensen vonden de dood waaronder vier in de basiliek van Sint Franciscus. Bij een naschok viel een torentje op het dak van de basiliek, dat gedeeltelijk instortte. Behalve om de doden werd er getreurd om de vernieling van een aantal fresco’s van Giotto en zijn helpers, voorstellingen uit het leven van Franciscus. In een wolk van stof kwamen de fresco’s in 300.000 stukjes van de muur. Levens zijn helaas niet te redden, maar wel deze kunstwerken. Op YouTube zijn beelden van zowel de instorting als van de restauratie te vinden. Wij zagen het resultaat en het is zoals vroeger met Velpon: je ziet er geen barst meer van.

Helaas is fotograferen in de basiliek (om onduidelijke redenen) verboden en er wordt ook nogal streng op toegezien. Op miraculeuze wijze staan er toch enkele beelden op mijn telefoon.

Tweemaal bezochten we Assisi, de stad van Franciscus. Hij is daar niet te missen, deze monnik die in armoede wilde leven. In harmonie met de natuur en zijn medemensen probeerde hij de kerk van zijn dagen te hervormen, samen met zijn volgelingen, de minderbroeders. Franciscanen zijn nog steeds overal ter wereld te vinden en de huidige paus heeft zijn naam gekozen.

De basiliek bestaat uit drie lagen: de vrij eenvoudige crypte waar Fransiscus is bijgezet in een simpele sarcofaag. Daarboven de lagere Romaanse basiliek met prachtige fresco’s van veel Bijbelse taferelen. En de meer gotische hogere basiliek waar het leven van Franciscus is afgebeeld in 28 fresco’s door Giotto en de zijnen.

De stad zelf ziet er op het eerste gezicht schoongeboend uit, waarschijnlijk als gevolg van de restauraties na de aardbeving. Als er al moderniseringen zijn aangebracht dan is dat alleen binnenshuis, de oude stad is uiterlijk weer als vanouds. Mij lijkt dat een voorbeeld voor het Groninger aardbevingsgebied.

De stad heeft naast de Franciscus Basiliek nog een aantal andere bezienswaardigheden waaronder de Santa Chiara, waar we veel nonnen zien die de graftombe van St. Clara komen bezoeken. De heilige was een vroege volgeling van Franciscus en stichtster van de Clarissen orde.

Ook zien we een mooi voorbeeld van ‘religieuze recycling’, zoals we eerder zagen in Terracina. De Santa Maria sopra Minerva is op en achter een Minerva tempel gebouwd, duidelijk zichtbaar zijn de Romeinse zuilen in de voorgevel. Daarachter is een overdadig barokke kerk.

Een bijzondere gewaarwording is de foto van een 15 jarige jongen in het straatbeeld. Op merchandise in souvenirwinkels, reli- shops, in kerken, overal zien we het gezicht van Carlo Acutis. Hij blijkt een ‘nieuwe heilige’ te zijn, afkomstig uit Milaan. Overleden aan leukemie is hij begraven in Assisi en ook aldaar heilig verklaard nadat een aantal wonderen aan hem werden toegeschreven. Carlo is waarschijnlijk de eerste heilige die bij leven eigen website bouwde.

De tweede keer op weg naar Assisi deden we eerst het nabijgelegen Perugia aan. In het Museo Nazionale de Umbria is daar een triptiek van Piero Della Francesco te zien, de kunstenaar waar ik de vorige keer al over schreef. Vooral het bovenste deel van het werk dat de Aankondiging verbeeldt, is een boeiende demonstratie van de ontwikkeling van perspectief bij Piero, die ook wiskundige was.

Naast dit werk hangt in het museum een mooie collectie van voornamelijk religieuze kunst. Kostbare objecten zijn opgesteld in vitrines die duidelijk zichtbaar voorbereid zijn op aardbevingen.

We hadden geen tijd meer om de stad Perugia verder te verkennen, drie maanden is veel te kort! ‘We komen vast terug’ is het refrein van deze reis.

Dank voor de reacties op het vorige blog, altijd leuk!

# A: Graag voeg ik nog een paar foto’s bij van Guido van Arezzo. Dat het relatieve toonsysteem niet overal relatief is was een ‘Oja!’ En dat ‘Ein B’ een bes is leerde ik lang geleden als groentje: ‘Pauken in F-B’ stond bovenaan de Haydn symfonie. En ik maar denken: Waarom klinkt dat zo vreemd?

#T: Ja, een Italië reis is keihard werken! De Duomo van Milaan is zeker een bezoek waard, wij stonden ook al eens op de nok, een paar jaar geleden. Door de regen waren de schuine marmeren dakplaten zeepglad!