Monopoli

Na een midweek bij Gallipoli aan de westkust van de hak zijn we weer terug bij de oostkust. Dit keer bij Monopoli, een schilderachtig havenstadje iets zuidelijker dan Bari. Omdat zoon volgende week vanaf Bari vertrekt hebben we de oversteek weer gemaakt.

Vanuit Gallipolli bezochten we na Lecce (zie vorige verslag) ook nog Santa Maria di Leuca en Otranto.

Toen de apostel Petrus onderweg was naar Rome, zo gaat althans de legende, kwam hij eerst aan op het zuidelijkste puntje van wat nu Italië is. Daar waar de Ionische en de Adriatische zee samenvloeien.

Toen Petrus voet aan wal zette om daar alvast te beginnen met het verspreiden van de Goede Boodschap trof hij een tempel voor Minerva aan, die spontaan instortte toen Petrus passeerde. Op dezelfde plaats verrees later (niet spontaan denk ik) een heiligdom ter ere van Maria dat na verscheidene makeovers de indrukwekkende vorm kreeg die het nu heeft. Op het reliëf aan de voorzijde van de preekstoel meen ik de predikende Petrus te zien, naast het omgevallen Minervabeeld.

Ook de naam van de kerk is imposant: Basilica Pontificia di Santa Maria Finibus Terrae. Het eind van de wereld dus, daar zijn we nu. Tegelijk het verste punt van onze reis. Vanaf nu begint de terugreis! Gelukkig hebben we nog een paar weken….

Het dorp S.M. di Leuca waar je vanaf de basiliek op neerkijkt heeft een mooie jachthaven en veel witte luxe villa’s. De boulevard is afgezet met een rij metershoge palmen. Vlakbij de basiliek staat ook de vuurtoren op het hoogste punt van de rots. Samen (rots en toren) reiken ze tot meer dan 100 meter boven de diepblauwe zee.

De camping waar we verblijven, bij Gallipoli, is enorm. In het hoogseizoen schijnt men er wel 3000 bezoekers te kunnen bergen die allemaal naar het strand willen. Als wij er zijn is slechts een klein deel van het terrein in gebruik, de bezetting varieert van 5 tot zo’n 15 campers en caravans, hier en daar een tentje. Voor nu dus prima, ‘s zomers moet het er een megadrukke boel zijn.

Als lezer zou je je kunnen afvragen of wij niet moe worden van al die verschillende steden, stadjes, havens en dorpen. Het antwoord is: neen. Om de eenvoudige reden dat het steeds weer anders is. Schoonheid heeft vele vormen. Zeker, Italië heeft ook minder mooie kanten, daarover vast wel een volgende keer. Maar zolang het land ons steeds weer verrast worden we niet moe.

Neem nou Otranto, een uurtje rijden vanaf Gallipoli, dwars over de hak. Ook daar gaan we de kathedraal binnen waar onze aandacht meteen wordt getrokken naar de mozaïek vloer. Hier heeft de eenvoudige monnik Pantaleone twee jaar op zijn knieën gelegen om met kleine steentjes zo’n beetje alles wat hij wist uit te beelden. Van 1163 tot en met 1165 was hij aan het puzzelen. Bijbelse figuren, inclusief Satan (met gespleten tong!), maar ook de tekens van de dierenriem zijn op de vloer te vinden. Met recht monnikenwerk.

Petrus heeft zijn werk niet tevergeefs gedaan, het christendom raakte diep geworteld in Otranto. In 1480 verscheen een Ottomaanse vloot van meer dan 100 schepen voor Otranto om de stad in te nemen. Zo’n 1800 Turkse soldaten kwamen aan land en moordden de mannelijke bevolking uit, vrouwen en kinderen werden tot slaaf gemaakt. In de kathedraal verschansten zich honderden inwoners, waaronder de bisschop en andere geestelijken. Het mocht niet baten. De soldaten vielen binnen en de bisschop werd onthoofd, ook de anderen sneuvelden op de mozaïekvloer. Nog 800 burgers onder leiding van de kleermaker Pezulla waren in leven. Toen hij met de Turken probeerde te onderhandelen werd hij met zijn medeburgers voor de keus gesteld: bekeren tot de islam of sterven. Allen weigerden moslim te worden zodat ook zij de dood vonden, Pezulla als eerste.

Deze 800 zijn in 2013 door paus Fransiscus heilig verklaard. Hun beenderen zijn nog steeds te zien in een kapel rechts voorin de kathedraal, een lugubere maar ook indrukwekkende plek is dat.

Zo vinden we overal verhalen en herinneringen, vroege en latere geschiedenis.

We lopen terug naar de auto. Die staat geparkeerd aan de ‘Via 800 Martiri’.

(Om onduidelijke redenen worden de foto' s door elkaar gehusseld, sorry!)