Sperlonga 2

Vanuit Sperlonga doen we een paar dagtripjes. Eerst noordwaarts naar Terracina. Ook aan zee, met een hoog gelegen oud centrum en de nieuwe stad in de vlakte richting de kust. Het oude deel ligt wat te slapen deze middag, pas om een uur of vijf ‘s middags komt de boel wat op gang. Dat zien we in veel plaatsen hier. De toeristen zijn weg en voor de locals geldt een ruim bemeten middagrust. De Duomo is gesloten, volgens de beschrijving is deze gebouwd op en met materialen van een vroegere Romeinse tempel. Dat is een vorm van recycling die we vaker aantreffen. Op de veranda staat een enorm stenen badkuip achtig vat op een sokkel met een tekst die, als we het goed begrijpen, vertelt dat vroege Christenen erin werden gemarteld. Ik heb nog geen aanwijzing kunnen vinden over het hoe en waarom.

We treffen veel resten aan van Romeinse gebouwen, zoals een arena, een poort en een stukje van de originele Via Appia met authentiek plaveisel. Wellicht heeft de apostel Paulus over deze stenen onder deze poort gelopen toen hij van Pozzuoli naar Rome onderweg was. Hij was niet op vakantie zoals wij, hij liep zijn berechting tegemoet. Het bijzondere van de meeste Romeinse resten in deze stad is dat ze werden blootgelegd door een bombardement in WO ll. De inwoners hebben het zo gelaten en verduurzaamd voor het nageslacht.

Boven Terracina , op een heuvel, liggen de resten van een enorme tempel voor Jupiter Anxur, ofwel de jonge Jupiter. Een enorm complex is het geweest, Paulus kan het niet gemist hebben. Bij het kantoortje krijgen we een plattegrond en mogen we zelf uitzoeken hoe het was. Indrukwekkend zijn de zuilengangen en het uitzicht op zee. Er was een plaats waar priesters de vlucht van de vogels bestudeerden en daar conclusies uit trokken en er was een orakelgrot. Uit geen van beide is ons iets duidelijk geworden. De tempel is dan ook grotendeels verwoest en uiteindelijk ook de verering van Jupiter. Ook hier zijn de fundamenten later gebruikt voor Christelijke doelen: een kerk en een klooster. Helaas zijn ook deze verdwenen.

Zuidelijk van Sperlonga ligt Gaeta. Alweer een havenstad, deze heeft een Napolitaanse sfeer. Wij zijn nooit in Napels geweest, maar geloven het graag van de beschrijvingen op internet. Het oude deel (Vecchio) ligt op een rots in zee. Daar zien we een prachtige kerk gewijd aan Fransiscus van Assisi. Helaas alleen op zaterdagmorgen een uurtje open. Hoog boven zee rijst het sombere kasteel van Gaeta hoog op, ook niet toegankelijk want het is militair terrein, nog steeds. Na de oorlog heeft Mussolini hier een poosje vastgezeten tot hij werd verbannen naar een eilandje voor de kust. We dalen af naar het lagere deel, de Borgo. Dit stadsdeel is in de loop van de jaren ontstaan doordat reizende boeren en ambachtslieden tijdelijke hutjes bouwden om in te overnachten. Nu zijn het geen hutjes meer, maar huizen met meerdere etages die worden gescheiden door smalle straatjes met winkeltjes waar men lokale artikelen verkoopt. In de Via dell’ Independenza, hooguit anderhalve meter breed en een kilometer lang zien we groente, vlees en pasta in de aanbieding. Maar ook hier komen fancy barbershops en kunstboetiekjes de idylle verstoren. Midden in de straat leidt een brede trap opzij naar de Chiesa SS. Cosima e Damiano. Een aardige mevrouw vertelt ons omstandig over de kerk en de processie op 26 september die we, helaas, hebben gemist.

We lopen nog een stuk over de boulevard waar het beeld in de haven wordt gedomineerd door een Amerikaans oorlogsschip. Gaeta is een NAVO marinebasis. Het ziet er dreigend uit. Gauw door naar de Piazza Libertà, naar de gelateria van Gretel. Zij verkoopt ijs, onder meer ijs met de naam Bacia di Gretel. Kom maar op!

Morgen gaan we door, verder noordwaarts. In de buurt van Arezzo is nog een camping open. Op naar Arezzo dus, ik ga er op zoek naar collega Guido!